House of Money, Animal Kingdom en co - waarom sympathiseren we met criminelen op het witte doek?

Maar waarom is dat? Waarom voelen we ons aangetrokken tot criminelen als we ze op het scherm zien? In dit artikel gaan we dieper in op deze vraag en belichten we verschillende aspecten die ons helpen om ons te identificeren met en sympathiseren met criminelen.

Iedereen kent het verhaal van "Ocean's Eleven". Oplichter Danny Ocean verzamelt een groep specialisten om zich heen om een van de grootste coups in Las Vegas te plegen door drie casino's van hun dagelijkse inkomsten te beroven. We kunnen alleen maar vaag gissen naar de bedragen waar het om gaat als we ons geluk beproeven op casino777, maar de film gaat over het astronomische bedrag van 80 miljoen dollar. Ook al zijn we verder mensen die de wet respecteren, we duimen voor Ocean's Eleven en hebben er geen enkel bezwaar tegen dat de casino-eigenaar van zo'n groot bedrag wordt beroofd.

De fascinatie voor het verbodene is een diepgewortelde menselijke neiging die ons altijd heeft gefascineerd en aangetrokken. Al in onze kindertijd leren we dat bepaalde dingen taboe zijn of grenzen stellen. Of het nu gaat om het verbod op het eten van chocolade voor het eten, het in twijfel trekken van autoriteit of het begrijpen van morele richtlijnen, het verbodene oefent altijd een speciale aantrekkingskracht op ons uit.

In de context van films en series wordt deze fascinatie versterkt omdat het ons een veilige manier biedt om de grenzen van het toelaatbare te verkennen zonder de gevolgen in de echte wereld onder ogen te hoeven zien. Als we criminelen op het scherm banken zien beroven, schatten zien stelen of andere wetten zien overtreden, ervaren we een vorm van bevrijding van de beperkingen van het dagelijks leven.

Het overtreden van sociale normen en morele codes, wat in het echte leven onacceptabel zou zijn, wordt in de film een spannend avontuur dat ons weghaalt uit onze dagelijkse routine. We zijn getuige van handelingen die ons in werkelijkheid verboden zijn en tegelijkertijd kunnen we de opwinding en sensatie die gepaard gaan met dergelijke verboden veilig vanuit onze stoel ervaren.

De complexiteit van de personages is een ander belangrijk aspect dat ons helpt om ons te identificeren en sympathie te voelen voor criminelen op het scherm. In tegenstelling tot eendimensionale schurken worden criminele personages vaak afgeschilderd als veelzijdige persoonlijkheden met een verscheidenheid aan motieven, angsten en dromen.

Deze personages zijn zelden puur slecht of puur goed, maar opereren in een grijs gebied waardoor we hun acties en beslissingen in een gelaagde context kunnen bekijken. We zien hun innerlijke conflicten, hun twijfels en hun menselijke zwakheden, waardoor ze zich onderscheiden van stereotype schurken. Dit maakt ze tastbaarder voor ons als kijkers en we kunnen ons beter identificeren met hun acties en motivaties.

Een voorbeeld is de serie "House of Money", waarin een groep dieven de Spaanse Nationale Bank berooft. Hoewel hun acties illegaal zijn, worden de personages niet simpelweg geportretteerd als criminelen, maar als mensen met hun eigen verhalen, dromen en conflicten. Elk personage heeft zijn eigen motivatie om mee te doen aan de overval, of het nu gaat om financiële nood, wraak of een verlangen naar erkenning. Door deze motivaties uit te beelden, worden het complexe en gelaagde personages waar we sympathie voor kunnen opbrengen, zelfs als we hun acties niet goedkeuren.

De spanning en adrenaline die gepaard gaan met misdaad en crimineel gedrag spelen een cruciale rol in waarom we ons identificeren met en inleven in criminelen op het scherm. Films en series die draaien om criminelen bieden vaak een aangrijpende en spannende ervaring die ons van begin tot eind geboeid houdt.

Een belangrijk aspect dat deze spanning creëert is het element van risico en gevaar. Wanneer we kijken naar criminelen in hun riskante ondernemingen, of het nu gaat om een bankoverval, een overval of een uitgebreid plan om een diefstal te plegen, ervaren we een sensatie die ons emotioneel meesleept. We zijn getuige van situaties die buiten onze eigen comfortzone liggen en die ons op de hielen zitten terwijl we vol spanning afwachten hoe het verhaal zich ontvouwt.

Een andere factor die bijdraagt aan de spanning is de emotionele intensiteit die gepaard gaat met de acties van de criminelen. Wanneer we zien hoe ze in gevaarlijke situaties terechtkomen of geconfronteerd worden met de gevolgen van hun beslissingen, leven we met ze mee en beleven we een emotionele achtbaanrit. De angst, de vreugde, de wanhoop - al deze emoties helpen ons om ons verbonden te voelen met de personages en hun reis uit de eerste hand mee te maken.

Sociale context en identificatie spelen een belangrijke rol in onze fascinatie voor criminelen op het witte doek. Films en series over criminele personages tonen vaak gemarginaliseerde milieus, sociale buitenstaanders of mensen die aan de rand van de samenleving leven. Door deze portretten kunnen veel kijkers zichzelf herkennen in de personages of in ieder geval delen van hun eigen levenservaringen in hen terugzien.

Over het algemeen helpen de sociale context en identificatie ons om ons verbonden te voelen met en mee te leven met de criminelen op het scherm. Door onszelf te herkennen in hun verhalen, of in ieder geval delen van onze eigen levenservaringen in hen terug te zien, ontwikkelen we een emotionele band met de personages waardoor we hun acties en beslissingen vanuit een persoonlijk perspectief kunnen bekijken.

In het algemeen zijn er verschillende redenen waarom we ons identificeren en sympathiseren met criminelen op het scherm. De fascinatie van het verbodene, de complexiteit van de personages, het entertainment, het portretteren van antihelden en rebellie, de spanning en adrenaline en de sociale context en identificatie spelen allemaal een rol.

Door deze aspecten over te brengen, laten films en series over criminelen ons nadenken over morele kwesties, sociale normen en persoonlijke waarden, terwijl ze tegelijkertijd onze verbeelding stimuleren en ons meenemen in boeiende verhalen. Uiteindelijk laat de fascinatie voor criminelen op het scherm ons veel zien over de menselijke natuur en onze zoektocht naar betekenis, identiteit en avontuur.