Jongste persoon die geëxecuteerd werd onschuldig verklaard 70 jaar later

George, een Afro-Amerikaanse jongen, werd in 1944 ter dood gebracht in het Jim Crow-tijdperk van het Zuiden. Hij werd beschuldigd twee blanke meisjes te hebben vermoord; Betty June Binnicker, 11, en Mary Emma Thames, 7. De twee meisjes zouden voor het laatst zijn gezien tijdens het fietsen in Alcolu, South Carolina.

Ze stopten om George en zijn jongere zus Aime te vragen of ze wisten waar ze maypops, de gele vrucht van passiebloemen, konden vinden. George's vader was een van degenen die naar de vermiste meisjes zochten. De volgende dag werden hun lichamen ontdekt in een greppel met meerdere verwondingen aan het hoofd.

Toen de politie hoorde dat de meisjes met George hadden gesproken, gingen ze naar zijn huis, boeiden hem en ondervroegen hem zonder zijn ouders, een advocaat of getuigen, volgens All That's Interessant. De politie beweerde dat George had bekend dat hij de twee meisjes had vermoord en dat hij later een proces onderging dat slechts twee uur duurde.

Een door de rechtbank aangestelde advocaat heeft geen getuigen opgeroepen en geen enkel bewijs geleverd om twijfel te zaaien over de zaak van de aanklager tegen George. Er was geen fysiek bewijs tegen de 14-jarige, maar de beraadslaging duurde minder dan 10 minuten. En een geheel blanke jury vond hem schuldig aan moord.

Demonstranten verzochten gouverneur Olin Johnston om de jongen gratie te verlenen, maar de pogingen bleken tevergeefs. Hij werd op 16 juni 1944 geëxecuteerd. Pas 70 jaar later werd de onschuld van George eindelijk geaccepteerd. Advocaten van zijn broers en zussen, Aime Ruffner, Katherine Robinson en Charles, lanceerden een juridisch bod om het vonnis ongedaan te maken. In 2014 werd zijn veroordeling wegens moord afgewezen.

Zijn broers en zussen hebben beweerd dat zijn bekentenis werd afgedwongen en dat hij met Aime naar de koe van de familie keek toen de moorden plaatsvonden. Toen de politie kwam en George uit zijn huis weghaalde, waren geen van zijn ouders daar, vertelde Aime aan The Guardian. George's familie wees ook op een man genaamd Wilford "Johnny" Hunter, die beweerde Stinney's celgenoot te zijn. Hij zei dat de tiener had ontkend dat hij Binnicker en Thames had vermoord.

Toen de veroordeling wegens moord ongedaan werd gemaakt, beschreef rechter Carmen T. Mullen het doodvonnis als een 'groot en fundamenteel onrecht'. George's zus Katherine zei dat de vrijstelling voelde 'als een wolk die net is weggetrokken'. " Toen we het nieuws kregen, zaten we met vrienden... Ik stak mijn handen in de lucht en zei: 'Dank u, Jezus!' Er moest iemand luisteren. Het is wat we al die jaren wilden", zei ze.

Nu in 2022 wil een wetgever uit South Carolina dat de staat betaalt voor de mensen die ten onrechte executeert werden, te beginnen met de familie van George Stinney. Een wetsvoorstel ingediend bij het Huis van Afgevaardigden voorafgaand aan de komende wetgevende zitting, zou het George Stinney Fund in het leven roepen, dat 10 miljoen dollar zou verstrekken aan families van degenen die zijn vrijgesproken nadat ze zijn geëxecuteerd, ongeacht hoeveel tijd er is verstreken.

Bron: youtube, twitter, unilad